AI های متخصص:

این نمونه از نرم افزارها برای انجام یکسری کارهای تخصصی طراحی شده اند و به طبع از قابلیتهای بالایی نیز برخودار میباشند. اینگونه برنامه ها معمولاً به یک بانک اطلاعاتی بسیار وسیع مجهز میباشند که آنها را قادر به پاسخگویی به سوالات کاربران میسازد.

در حقیقت این برنامه ها برای رشته هایی مانند پزشکی، مهندسی و... طراحی شده اند و وظیفه آنها ذخیره سازی اطلاعات مفیدی است که به خاطر سپردن آنها توسط انسان بسار دشوار میباشد، اگرچه اینگونه برنامه ها از یک اشکال پایه ای رنج میبرند.

تا زمانی که سوال مطرح شده توسط کاربر در محدوده اطاعات ذخیره شده در آنهاست هیچ مشکلی پیش نخواهد امد اما ظعف آنها هنگامی پدیدار میشود که سوال مطرح شده کمی خارج از حوزه اطلاعاتی آنها قرار گیرد که در این صورت اینگونه برنامه ها به کلی از پاسخ گویی به سوال درمانده خواهند بود.

این ناتوانی از آنجا ناشی میشود که این دسته از برنامه ها توانایی generalization یا عمومیت دادن را ندارند.

منظور از generalization و یا عمومیت دادن چیست؟

منظور از generalization توانایی خلق کردن اطلاعات جدید بر اساس اطلاعات قدیمی است. تمامی انسان ها از این توانایی برخوردار هستند اگرچه ماشین ها به طور کامل و همانند انسان چنین توانایی را ندارند.
برای درک بهتر موضوع به این مثال ساده توجه کنید:

جان در یک کمپانی کار میکند. در محل کار او کابلهایی وجود دارد که توسط یکسری اشکال خواص علامت گذاری شده اند و نشانگر این موضوع هستند که این کابل ها حامل برق میباشند.
 

جان در محل دیگری یکسری کابل با علائم مشابه را مشاهده میکند و نتیجه میگیرد که این کابل ها نیز حاوی جریان برق هستند